Onlangs werd in mijn bijzijn iemand aangespoord positief te denken, en ik hoorde mezelf grommen.
Positief denken, het is een uitdrukking die bij mij juist negatieve gevoelens oproept.
Een van de oorzaken hiervoor is waarschijnlijk dat in het wauwelcircuit dat zich zelf veelal als ‘spiritueel’ afficheert, nog wel eens beweerd wordt dat je ernstige-, ja zelfs levensbedreigende aandoeningen kunt overwinnen door Pósitief Te Denken.
Je zou bijna vloeken als je zoiets hoort.
Iemand die bezwijkt aan een slopende ziekte, heeft dat dus blijkbaar aan zichzelf te danken: Niet positief genoeg gedacht.
Maar als je dit vervelende gebruik nu even vergeet, kan je je afvragen of er überhaupt zoiets bestaat als positief denken.
Wanneer denk je positief, wanneer negatief en wanneer haal je maar net een klein zesje?
Nu is het bij nuchter denkende mensen bekend dat denken geen enkel direct effect op de omgeving van de denkende heeft, ook al denken gebedsgenezers en paranormale lieden en hun achterban daar anders over.
Het kan natuurlijk wel dat je iets ziet of meemaakt dat je bevalt, je vervolgens denkt: ‘Goh, wat leuk’ (positieve gedachte?) en vervolgens glimlacht.
Dan kan die glimlach op zich ook weer een effect hebben. (Hij of zij kijkt terug en glimlacht ook, bijvoorbeeld).
Maar dan is dit toch niet een gevolg van positief denken. De positieve gedachte was zelf ook een gevolg.
Laten we dan iets anders bedenken.
Je wandelt in een andere stad in Nederland en je komt terecht in een winkelcentrum. Je ziet daar een Zeeman, een Kruidvat, een Scapino, een Blokker naast een Hakkenbar.
Vervolgens denk je: ‘Kom op, Positief Denken’ en je denkt met volle kracht: ‘Goh, wat een gezéllige winkelstraat’.
En wat gebeurt er? Niets
Helemaal niets.
We mogen dus gerust vaststellen dat weliswaar een positieve situatie een positieve emotie op kan wekken, die leiden kan tot een positieve gedachte en die misschien wel weer tot een positieve actie. En dat een negatieve situatie in de regel niet direct een positieve emotie en/of gedachte zal opwekken, en dat het in dat geval geen zin zal hebben een positieve gedachte te faken in de hoop dat er dan een positieve emotie en misschien zelfs wel een positieve situatie zal ontstaan.
Wat wél zou kunnen helpen in zo’n geval, is de negatieve situatie of emotie te analyseren. Na te gaan wat de oorzaak zou kunnen zijn. Te zien of je daardoor misschien ziet of- en hoe je die situatie zou kunnen veranderen.
Dat werkt vaak zowel bij grote maatschappelijke situaties als bij persoonlijke zoals een probleem op je werk of in een andere relatie of ten aanzien van een gemoedstoestand.
De kans op succes wordt dan groter als het denken er over eerlijk, helder, kritisch, analytisch en redelijk is.
Het is goed mogelijk dat er bij het nadenken over een moeilijke persoonlijke situatie of gemoedstoestand ook gedachten aan negatieve ervaringen naar voren komen.
Het zou dan niet nuttig zijn om die gedachten en emoties die ze oproepen onder het moto ‘positief denken’ zo maar weg te duwen. Het kan juist nuttig zijn om ze te doordenken. Om te kijken of je er een vinger achter kunt krijgen, waar ze vandaan komen, of ze misschien ook op een andere manier te interpreteren zijn.
Kortom de stuff waar therapeuten je mee kunnen helpen als je er zelf niet uitkomt.
Onzichtbare Inkt 
Geef een reactie