Op YouTube is een filmpje te zien van waarschijnlijk een televisie uitzending waarin Hans Teeuwen, een cabaretier, ter verantwoording wordt geroepen door drie moslim vrouwen, bekend als De Meiden van Halal.
Aanleiding is een lied dat de cabaretier ergens op een openbare bijeenkomst (waarschijnlijk in Amsterdam) gezongen heeft en waarin diverse profeten op profane wijze genoemd worden en de genoemde vrouwen in verband worden gebracht met een seksuele activiteit.
De vrouwen vinden dat beledigend en vragen hem waarom hij zo graag beledigt.
Teeuwen rechtvaardigt zijn gedrag met drie argumenten:
- Het is leuk
- Er bestaat zoiets als een recht op belediging
- Religies moeten bespot worden, want zij claimen het monopolie op de waarheid te hebben en zij vormen daarmee een bedreiging van onze vrijheid.
ad 1:
Teeuwen zegt dat het leuk is en daarom is het dus leuk. Teeuwen heeft blijkbaar ook een soort monopolie op de waarheid. Maar blijkbaar twijfelt hij toch een beetje aan zijn eigen gezag, want zegt hij, hij heeft een ‘hoogwaardigheidsbekleder’, jaaah de burgemeester, zien lachen, nou ja zijn lachen zien tegenhouden.
Laat ik nu altijd gedacht hebben dat de hofnar de functie had de autoriteit van de vorst te ontkrachten in plaats van er zich achter te verschuilen.
Goed er moesten mensen lachen om Teeuwen.
Toen de vrouw van een voetbaltrainer een ernstige ziekte had, zongen supporters van een andere club een pesterig lied over een kankerwijf. Vonden ze leuk. Kan dus ook.
ad 2:
Het recht op belediging is uitgevonden door mensen met een onweerstaanbare behoefte om te beledigen. Die trend is al in de vijftiger jaren begonnen, zoals ik al eens in een eerder stukje heb beschreven. Maar het is iets van de laatste tijd om hier de term recht voor te gebruiken.
Voor mij is recht iets wat alleen maatschappelijk kan worden vastgelegd om vervolgens voor iedereen te kunnen gelden. Een persoonlijk uitgeroepen recht heeft geen geldigheid.
Ik ben het recht op belediging niet tegengekomen in onze grondwet.
ad 3:
Natuurlijk zijn er landen waar de overheersende interpretatie van een religie de vrijheid van andersdenkenden bedreigt, maar Nederland is niet zo’n land. Hier kunnen mensen met verschillende opvattingen nog naast elkaar leven, zolang de scherpslijpers hier tenminste niet de overhand krijgen.
Dat is niet altijd zo geweest. Toen het Christendom zo’n zeshonderd jaar geleden de zelfde leeftijd had als de Islam nu heeft, hadden ketters het een stuk minder gemakkelijk dan nu.
Maar ik geef toe in Teheran zou Teeuwen een hoop goed kunnen doen door een streng lied te maken over al die mannen die daar maar open bloot met hun baard rondlopen. (Een baard krijg je immers pas als je geslachtsrijp bent, en is dus schaamhaar). Maar Teeuwen zit hier.
Nu even een moeilijk stukje.
Wat vaak vergeten wordt in de hele waarden en normen discussie is dat er niet zoiets als een monolitische cultuur bestaat. We leven in een groot aantal verbanden waarin specifieke waarden gelden en bijgevolg specifieke normen worden aangelegd. Wat in een gezin geldt is anders dan wat op het werk of in de vriendenkring geldt.
In het publieke domein dat we delen met mensen met andere opvattingen dan de onze zullen we het eens moeten worden over wat wel en niet kan, wat mensen in hun privédomein vinden is voor een belangrijk deel alleen hun zaak.
Wie dit onderscheidt niet kan maken loopt het risico brokken te maken, niet alleen voor zichzelf maar ook ten nadele van omstanders die wel ruimte aan anderen kunnen geven.
Als drie vrouwen er voor kiezen om een bepaalde ingetogenheid in hun leefwijze te betrachten, dan is dat hun goed recht. Als iemand die dan op een opdringerige manier met zijn seksuele fantasieën confronteert dan is hij net zo onbeschaafd als iedere andere man die vrouwen met ongewenste intimiteiten lastig valt. Maar bovendien is Teeuwen laf door zich daarbij als een soort verdediger van het vrije Westen op te werpen.
Tags: vrijheid
Onzichtbare Inkt 
vrijdag 28 december, 2007 om 8:05 |
Dhr Teeuwen gaf letterlijk als antwoord op de vraag van de dames:
“ik vond het grappig”
Hiermee gaf hij aan dat het zijn persoonlijke mening/gevoel voor humor betrof.
Dit staat in schril contrast staat tot uw bewering:
“Teeuwen zegt dat het leuk is en daarom is het dus leuk”
Vriendelijke groeten,
D.Spaanstra
vrijdag 28 december, 2007 om 8:22 |
Dhr Teeuwen gaf letterlijk als antwoord op de vraag van de dames:
“IK vond het grappig”
Hiermee gaf hij dus aan dat de betreffende liedtekst zijn persoonlijk gevoel voor humor betrof.
Dit staat in schril contrast tot uw bewering:
“Teeuwen zegt dat het leuk is en daarom is het dus leuk”
Vriendelijke groeten,
D.Spaanstra
(aangepaste versie (-: )
donderdag 18 mei, 2017 om 8:40 |
De dames voelen zich beledigd omdat hun religie (dat- wat hen ten diepste roert) belachelijk wordt gemaakt. Dat is dus een persoonlijk ervaren interpretatie van een mening. Vrijheid van meningsuiting kan per definitie alleen maar absoluut zijn. Zo niet, dan verdwijnt die vrijheid door de inmenging van machtige mensen die een bepaald soort mening niet pruimen. Ook de reden om religie belachelijk te willen maken is begrijpelijk. Immers, onbewezen claims op de waarheid die met geweld worden verdedigd leiden tot nog meer leugens. Hij werpt zich niet zozeer op als de hoeder van het vrije westen maar verdedigt wel heel goed een van de hoekstenen van dat vrije westen. En dat zouden meer mensen moeten doen.
Grtn,
Peter (Ja, die uit de Hammerfststraat)
P.s. Leuk dat je nog steeds geen ouwe lul bent !
vrijdag 19 mei, 2017 om 10:06 |
Ha Peter,
Leuk van je te horen.
En met je laatste zin ben ik het helemaal eens.
Alleen geloof ik dat ik de hoekstenen van het vrije westen op een andere plek aantref.
Deze week heeft de rechter in de zaak over de haatmail gericht op Mw. Simons nog eens duidelijk gemaakt dat vrijheid van meningsuiting niet absoluut is.
Volgens mij ga je de fout in waar je je het hebt over ‘onbewezen claims op de waarheid die met geweld worden verdedigd’ en dat als rechtvaardiging gebruikt voor de belediging van drie geweldloze vrouwen, die van de veronderstelling uitgaan dat zij ook van de vrijheid van meningsuiting gebruik mogen maken.
Wat mij als feminist nog extra stoorde was de seksuele intimidatie waar dit nog mee gepaard ging.
Vrijheid van mening kan per definitie alleen maar absoluut zijn?
Denk ik anders over absolute vrijheid is wetteloosheid, chaos.
Mijn ideeën hierover heb ik uitgewerkt in https://gerardvb.com/2016/03/16/de-ware-vrijheid-luistert-naar-de-wetten/
vrijdag 19 mei, 2017 om 3:01 |
Gerard,
Ja, zeker leuk !
Iemand die zijn menig geeft, laat weten wat hij of zij ergens van vindt. Daaronder valt niet het aanzetten tot geweld bijvoorbeeld. Dan is het geen mening meer maar een oproep. Het tegelspreukje: “Jouw vrijheid eindigt waar je die- van een ander aantast” is wat jij bedoelt. (En daar ben ik het helemaal mee eens) Ik vind dat op dit moment veel te veel mensen zich beledigd voelen door wat een ander van mening is. Dat lokt de “fatsoenlijken” onder ons uit om voor een ander te bepalen waar de grens ligt.