Helemaal stralend kwam ze naar beneden.
“Ik heb de nul gezien”, zei ze.
Ik had geen idee waar ze het over had.
Soms hebben mensen ineens het licht gezien. Of Sara, of Abraham, maar in het laatste geval reageren daar ze meestal niet stralend op.
Maar omdat ze zo blij was, besloot ik maar empathisch te reageren.
Misschien had het wel iets met Zen te maken, of zo.
“Zo dus je hebt je doel bereikt”, zei ik.
Haar gezicht betrok meteen.
“Nee, er stond nog het verkeerde cijfer vóór die nul.”
Op dat moment begreep ik waar ze de nul had gezien:
Op de weegschaal.
Onzichtbare Inkt 
Geef een reactie