Interessanter dan de mening van die ene meneer in Valkenswaard is de vraag of er een geloof of godsdienst denkbaar is zonder gelovigen c.q. godsdienstigen.
Ja, in de wereld van de filosofie is van alles denkbaar, zoals vleesetende vegetariërs en menslievend kapitalisme, maar hier beneden op de wereld waarin wij leven is de vraag of die dingen ook bestaanbaar zijn.
En ik denk dat een geloof zonder gelovigen met enige inspanning wel denkbaar is, maar niet bestaanbaar.
Immers naar mijn (atheïstische) mening is het geloof door mensen bedacht, maar ook als je het hier niet mee eens bent zal je beamen dat het wel door mensen in stand gehouden, beleden, geïnterpreteerd, verbreid en verdedigd wordt.
Zonder gelovigen sterft het geloof.
O.K. de Nederlandse schrijver Belcampo schreef ooit dat als hij in problemen kwam hij altijd bad tot een god van een uitgestorven religie. Want die zitten zich enorm te vervelen en zijn zo blij als een kind als ze weer een klusje mogen opknappen.
Maar in ernst kunnen we het Griekse/Romeinse idee toch wel als een ex-geloof om niet te zeggen on-geloof beschouwen. Niemand gelooft er nog in en zelfs de meest ijverige beroepsatheïst denkt er niet aan om langs de A4 een bord te zetten waar met koeienletters op staat: HET BESTAAN VAN ZEUS IS EEN ABUIS. En je zou er met de beste wil van de wereld niemand mee kunnen kwetsen.
De Hoge Raad houdt zich echter bezig met het aardse leven en met wat daar wel en niet in mag. Natuurlijk is het goed dat ze dan met een vlijmscherp lancet het diepste wezen van het rechtsbegrip proberen bloot te leggen. En dan is het niet raar dat zij een onderscheid maken tussen het beledigen van een geloof en het beledigen van een groep mensen.
Maar nu zegt de Hoge Raad dat het niet strafbaar is om zich beledigend uit te laten over een godsdienst. Ook niet als dat gebeurt op zo’n manier dat de aanhangers van die godsdienst daardoor in hun godsdienstige gevoelens worden gekrenkt. Alleen als de nodeloos krenkende uitlating ‘onmiskenbaar’ betrekking heeft op een bepaalde groep, die zich onderscheidt van anderen door hun godsdienst, is er sprake van groepsbelediging.
Die kan ik niet volgen. Nu is de verdachte geen bijzonder geordende geest gezien het feit dat volgens de NRC van 10-3-2009 op die poster onder meer ook nog stond: ‘Theo is voor ons gestorven. Wie wordt de volgende? Kom in verzet NU! Nationale Alliantie, wij buigen niet voor Allah. Word lid!”
Volgens mij is het nooit de bedoeling van Theo geweest om voor ons te sterven, en wat heeft Allah hier mee te maken? Gelooft die man in Allah? Nou ja, doet er ook niet toe, je kan altijd iemnd onbestraft laten omdat hij ernstig in de war is. Maar de belangrijke vraag is, is de uitlating op zich laakbaar.
Het sleutelwoord lijkt hier onmiskenbaar. En ik zou daar het woord onontkoombaar tegenover willen stellen.
Als ik een ziekenhuis binnensluip en ik trek daar de stekker uit een beademingsapparaat, is het dan van belang of ik onmiskenbaar het oogmerk had de patiënt die aan dat apparaat lag te doden?
Iedereen die niet ernstig verward is kan op zijn vingers natellen dat het een onontkoombaar gevolg zal zijn.
En daarom hebben we naast moord en doodslag ook nog een begrip dood door schuld.
Vraag aan de jurist, wat ontbreekt er aan de beledigingswetgeving, zodat het mogelijk is dat je iets niet mag doen maar wel iets mag doen dat onontkoombaar leidt tot datgene wat je niet mag doen.
Tags: Uncategorized
Onzichtbare Inkt 
donderdag 12 maart, 2009 om 1:40 |
welnee, het is niet de dood die onontkoombaar is ingeval iemand de stekker uit een beademingssapparaat haalt, het kan bijvoorbeeld toch zo zijn dat die patient weer zelfstandig kan gaan ademen? Beledigingswetgeving gaat van andere principes uit dan die voor moord en doodslag of dood door schuld. Voorzienbaarheid is bijvoorbeeld voor doodslag onmiskenbaar in de jurisprudentie opgenomen. Als je iemand een messteek toedient (zonder te willen dat ie daaraan dood gaat, maar hij gaat daaraan wel dood, dan hang je toch voor voorwaardelijk opzet. Datzelfde geldt natuurlijk voor de stekker uit het beademingsapp halen als je weet dat de patient niet zelfstandig kan gaan ademen, Dood door schuld is weer anders, er moet sprake zijn van grove nalatigheid, maar in de rechtspraak is mij bekend dat er ook andere kriteria gelden.