In een vroegere woonplaats kwam ik op weg naar bebouwde kom met een café en een postkantoor door een streek die Valparaiso heette, het paradijselijke dal.
Her paradijs op aarde was daar niet gevestigd, maar je zag onmiddellijk hoe ze op die naam gekomen waren.
Maar ook iemand die in voor en tegenspoed het geluk zoekt en weet te vinden, moet toegeven dat The Ink Spots niet helemaal ongelijk hadden wanneer ze zongen ‘Into each life some rain must fall’.
En dus kan het ook voorkomen dat de weg naar het geluk in Holset tijdelijk geblokkeerd kan worden.
Maar zoals de Ink Spots in het tweede couplet zongen ‘Some folks can lose the blues in their hearts’ en ook daar hebben ze hebben ze helemaal gelijk in.
Wat mij daarbij helpt is een gedicht van Han Shan,
Niet het gedicht dat ik hier al meerdere malen heb aangehaald. maar een kort achtregelig gedicht waarvan ik twee vertalingen ken, een in het Nederlands en een in het Engels.
De Nederlandse vertaling van W.L. Idema komt uit de bundel ‘Gedichten van de Koude Berg’ die werd uitgegeven door de Arbeiderspers, maar niet meer leverbaar is. Maar een tweedehands exemplaar is vast te vinden. (De site boekwinkeltjes.nl heeft voor mij al een paar keer wonderen verricht).
Degene die zijn medemens bedriegt,
Lijkt water te gaan halen in een korf:
Al ren je in één adem weer naar huis.
Wat blijft er in zo’n korf dan daarvan over?
Degene die door een ander wordt bedrogen,
Die lijkt op de sjalotten in mijn tuin:
Daar wordt wel elke dag wat afgesneden,
Maar desondanks gaat er de groei nooit uit!
Heet zelfde gedicht is ook vertaald in het Engels door Burton Wilson in de bundel Cold Mountain uitgegeven door de Columbia University Press:
When I see a fellow abusing others,
I think of a man with a basketful of water.
As fast as he can, he runs with it home,
But when he gets there, what’s left in the basket?
Whwn I see a man beibg abused by others,
I think of the leek growing in the garden.
Day after day men pull of the leaves,
But the heart it was born with stays the same
Dit gedicht van Han Shan troost me, sterkt me en maakt mij immuun voor the slings and arrows of outrageous fortune.
In de loop van mijn leven zijn er, hoewel ik geen fervent gedichtenlezer ben, meerdere strofen mij bijgebleven die me ontroerden of op een andere manier betekenis of een andere waarde voor mij hadden en hebben.
Daarom ga ik (als andere bezigheden het toelaten, binnenkort) een pagina aanmaken met fragmenten uit gedichten met een verwijzing naar de volledige tekst, en met wellicht een verhaal waarom en hoe die tekst mij aansprak.
Naschrift augustus 2020
Het is inmiddels een apart weblog geworden: https://gerardvb.com/gedichten-die-werkten/
Onzichtbare Inkt 