Over de titel illustratie
De afbeelding in de kop van Onzichtbare inkt is afkomstig uit een Zen verhaal uit de 11de eeuw, geschreven door Kaku-an en in opgenomen in Zen Flesh, Zen Bones van Paul Reps. Het verhaal bestaat uit 10 beelden met bijschriften die de weg naar het in Zen nagestreefde inzicht beschrijven. Op de hier gelinkte site is een Engelse vertaling van de tekst gepubliceerd. Om twee redenen heb ik geen poging ondernomen om deze tekst te vertalen: De Engelse tekst is al een vertaling uit het Japans en verder durf ik niet te beweren dat ik de tekst voldoende doorgrond om me aan een vertaling (die altijd een interpretatie is) te wagen. Ik heb het idee dat ik pas bij plaatje 7 begin aan te komen.
Op de eerder genoemde site zijn andere varianten van deze geschiedenis te vinden via de index onder Oxherding pictures.
Meer uitleg is hier te vinden
1. The Search for the Bull
2. Discovering the Footprints
3. Perceiving the Bull
4. Catching the Bull
5. Taming the Bull
6. Riding the Bull Home
7. The Bull Transcended
8. Both Bull and Self Transcended
9. Reaching the Source
Onzichtbare Inkt 
woensdag 16 januari, 2013 om 11:15 |
Hallo Gerard,
Hoe lees jij ‘Riding the Bull Home”?
Groet,
Rogeir
donderdag 17 januari, 2013 om 10:49 |
Ik heb me nooit zo met de teksten bij de plaatjes bezig gehouden, omdat ik taal waarin ze geschreven zijn niet ken en de metaforen die daarbij horen mij ook niet eigen zijn.
Maar beelden zijn universeel en het verhaal gaat over een zoektocht en wat er zou kunnen gebeuren als het gezochte gevonden is.
Dan is de verleiding groot om te denken, stel dat dit gaat over een zelfde zoektocht als die waar ik mee bezig ben.
Dat aannemende heb ik Riding the Bull Home opgevat als zorgen dat wat je gevonden hebt daar terecht komt waar het hoort/ zin heeft.
Home is hier dan ook niet het huis van de stier, maar van de persoon die de stier gezocht, gevonden en getemd heeft, maar het eigen huis.
Ik denk dat het betekent dat het inzicht (mijn persoonlijke interpretatie van de stier, omdat het het doel van mijn zoektocht is) nu geïnternaliseerd wordt en vandaar dat op het volgende plaatje de stier verdwenen is.
De dualiteit tussen vinder en het gevondene is verdwenen. De zoeker heeft niet langer een inzicht, hij is het inzicht geworden in zijn denken doen en voelen.
Ik wil niet pretenderen de Ten Bulls te begrijpen, maar dit is wat ik er mee kon tot nu toe.
maandag 17 juni, 2013 om 7:50 |
Misschien is dan het volgende plaatje (Both Bull and Self trancended) een beeld van het feit dat wanneer je je doel bereikt heb en dit in jezelf hebt opgenomen, je dit los kunt laten.
maandag 17 juni, 2013 om 9:02 |
Ga ik over nadenken.
vrijdag 5 juli, 2013 om 10:10 |
Voor ik verder op Ten Bulls in ga, wil ik vertellen dat ik uren heb doorgebracht op Indische Buurt. Zoals ook al blijkt uit mijn stukjes over het Zaterdagmiddaggevoel en over Waldie van Eck ben ik daar opgegroeid. OK geboren in de Jordaan vierde ik mijn eerste verjaardag in 1936 in de Palembangstraat. In het stuk dat nu niet meer bestaat. Wist je trouwens dat Willem Breuker op de Zeeburgerdijk woonde?
Wat je zegt over dat loslaten ben ik wel met me eens, maar dat wordt volgens mij al met het plaatje dat ik in de kop van mijn blog gebruikt. Weg stier.
Nu is het stuk wat ik op 3 juli heb geplaatst het laatste resultaat van mijn nadenken over transcendentie. En hoewel ik daar in geloof ik nog niet alle finesses te pakken heb van de synthese van het bestaan als individu en het bestaan als tijdelijke materialisatie van de menselijke geest, denk ik dat als je die eenwording wel bereikt alleen een scheiding verdwijnt en niet de aanvankelijke onderscheiden entiteiten zelf.
Maar ik denk dat ik eigenlijk alleen maar meoite heb met de grafische uitdrukking want ik begin plaatje 9 en 10 langzamerhand wel een beetje te grijpen.
Als ik het allemaal begrijp zoals het bedoeld is, zou ik als illustrator op plaatje 8 zou ik het mannetje in een put laten kijken waarin wel de maan, maar niet hij zelf weerspiegeld werd.
maandag 14 oktober, 2013 om 5:55 |
Hoi Gerard,
Even ingaand op de aanvankelijk onderscheiden entiteiten: hoe blijven die als entiteit bestaan wanneer de scheidingen verdwijnen? M.a.w. vormen de scheidingen niet de entiteiten?
Ik vind het fijn dat er in plaatje 8 niets is. Ik stel me zo voor dat plaatje 9 en plaatje 10 vanzelf gaan…
Hartelijke groet,
Rogier
dinsdag 15 oktober, 2013 om 6:26 |
Ja, zoiets als het woord tuin, dat eerst omheining betekende (Zaun) en later het terrein binnen de omheining ging aanduiden. Tot die conclusie was ik net gekomen, maar het stukje waarin ik dat beschrijf wil niet helemaal af komen. Het gaat over de vraag waarom onderdompelende ervaringen, waarbij je onderdeel wordt van wat je beschouwt of ervaart zo zeldzaam zijn. En ik opper daarin twee barrières; onze taligheid en ons idee van een ik. Ik hoop binnenkort het verhaal rond te krijgen.